Zamana Küsmeyen KalpMecali kalmayan gözler yer üstünde aksa da Toprak bir bekçidir,budur vefa Kimse küsmesin kesik kiremitle yuva kuranlara Bu da bir özlemdir topraktan içeri.. Halkası gizlenmiş etekli gölden geçenler Bir arzunun çığlıklarına kulak verirler Islak iskeletten taşmayan damlalardır borçlu olan Dil davet çıkartmayınca leziz ikindilere.. Bir ikindi ötesi gölgesiyle tıklar kapıyı Şaşmaz kutuya heyecan sığmayacaktır Zamanın yakasına yapışan hep bir ihtiyar olmayacaksa Baston gölgesinden kaçanlar şimdi nerelerdedir.. Kusura bakmasın mezardaki anneciğim Elif nakşında sonsuz şefkatini kucaklayamadım Sıska avucumla “mabed” e su taşıdım Şadırvan tebessümünde bir ayna görmüş iken.. Yeşerir tabiî ki misafir düşler, Toprağa gömülü olmayan kalem meyve vermişse Suç aramamalı papatyayı sıvazlayan meltem eşiğinde Sır sultanlığı zaman sütunlarında dolaşacaktır Meyve,dalına küsmediği müddetçe.. Gürsel ÇOPUR |
Birkaç şiirinize baktım şöylece.Hepsi de düşündürücü,serbest dizeler.
Özgün deyişlerle betimlemeler.Şiirinizi de özgün kılmış.
beğenilerimle ayrılıyorum sayfanızdan.
Saygılarımla !