Aynada Ağustos Resitali
uyanır şimdi kadın
gün tutuşurken eteklerinde gözleri cennet kovar gönüldür, gönülsüzdür ağzı kendi diline küser gölgesi kendinden daha aşk yaşam lekeli yüzünü yıkar tutkunun rengine boyasada dudaklarını aynanın mırıldandığı hala güzelsini duymaz siz bilmezsiniz halini sormazsınız payına düşen acılara sahip çıkar çünkü Tanrı iyidir en çok ellerinden korkar sustuğu kadar büyütür tırnaklarını gülün kokusunu sürer üzerine tırmalamaksa hayat tespih tanesi sabrıyla bakar aynaya düşünüp durur yazın üşümek kötü ama Tanrı iyidir saçlarını açar kadın sonsuzluğa akan sancılı notalar uzak hayallerin çığlığı gibi gamzesinde birikmiş yıldızlarla gülümser sevgilim beni duy içimdeki ürkek prenses aşk kalamaz tenimde nefesin yoksa yorgun kalkmış bir karanfilin düşlerini alır eline yürür... kendiliğinden düşer bir damla yaş yüreğin en mavi yerine tek Tanrı bilir |
gizeme dokunmak olsa gerek satır satır
hece hece arşınlamak aynadan yansıyan güzü
ve tene dokunur gibi hissetmek şiirin sesini
çokça beğenim ile
tebriklerimi bırakıyorum...saygılar