mutlak göçüme dek soluyacağım tek nefes; sen
sevgilim, bu şiir senin gece gözlerin için...

“Dostlarım, onun elini öpmek arzusuyla ölürsem,
Toprağımdan bir testi yapın ve sevgiliye onunla su verin.”
Fuzuli

Derinden akıyorum
O hoş kokulu esmer derinden…

Bir su zerresiyim beslenip
Büyüyorum, teninin en güzel yerinden

Yar, yarenim.
Ellerini yurt bellemiş
Hüzünlü bir dilberim

Bet’im, bereketim.
Nefesinle cana gelir,
Kokunla belenirim

İmdadım, ezelim, canhavlim!
Cepleri aşktan boşaltılmış
Yoksulun biriydim

Göğsüme fersah fersah
Çiçeklerini ektin

Düştüm, beni kendinde tuttun
Ellerimdin.

Can kuytuda, can nöbette
Yürüyecek dermanı yoktu bulutlarımın

Ateşimdin.

Sevişirken,ay ışığınla yıkadın
Kimsenin yıkamadığı kalelerimi
En ayık sarhoşluk halim

Çok uzaklardan hoş sedanla Hoş geldin!

Erim, ereğim.
Kendimden bile sakladığım hazinem
Tenimin beyazına serilen esmer kadifem.

Yanında suskularımı çığlık bilirim
Aşkın keskilerini, öpüşlerinle bilerim.