ay kırıntılarını topluyorum pencerelerden uçurum düşüyor umutlarıma derlediğim anemon demetleri birer birer kırlaşıyor şakaklarımda enkaz altındaki aşklara serenat yapacağım hey sesimi duyan var mı evrenin çınlaması kulaklarımda
bir damla soluk bir damla ses ışık toplardık hani kaygısız günlerimizde bir çocukgülümsemesi vardı adımlarımızda hiç kaybolmayacak sandığımız şimdi sökülüp asfalt yapılan geri dönüşü olmayan patikalardayız
bir damla soluk bir damla ses bir damla
aşk tüm yolların sonunda cılız ürkek ve bana ait ve öylesine sağlam tırnaklarımla kazıyarak yüreğimi zavallı güçlü benliğim son damla inadım kalana dek direneceğim
ay kırıntıları topluyorum gecelerimde yepyeni altın sarısı serenadlar aç pencerini sevdiğim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ay kırıntıları topluyorum şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ay kırıntıları topluyorum şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Dökülüyor şadırvanda kum tanelerine dönüşmüş siyahlıklarım. Aheste içilmiş bir içkinin ayak izleri kalıyor bardakta. Kokluyorum, hala ılık ve yumuşak duruyor sevgi. Bir sevgili olmadan ne kadar güzelmiş sevişmek! Harları yalıyor yüzümü, gece telaşsız, kızıyor sanki ateşe. Güneşi çağırmasın diye kapatıyor ağzını elleriyle. Ben görmedim diyorum, terk ediyorum...Silah buluncaya dek kurşunsuz cennetimi...
Tebrikler. Çok özlemiştim sizi. Uzun bir mola verdiniz, kavuşmak güzeldi.