Bak Büyüdüm Anne
Bak büyüdüm anne
Çıplak ayaklarımla hayata yürüyorum Bir ölümün arkasından dans ediyorum Gözlerimi bulutlara dikmiş Uçurumun diplerine bakıyorum Bak büyüdüm anne Kendime mezarlar kazabiliyorum Çocukluğumu gömüyorum Yırtık ayakkabılarımı yanımda istiyorum Bak büyüdüm anne Ayaz gecelerde Kendimi ısıtabiliyorum Sebebi belirsiz kahkaha atabiliyorum Bak büyüdüm anne Minik yavrun büyüdü Teker teker düşlerini gömdü Kara yollarda yürür gider oldu.. Bak büyüdüm anne Yapayalnız kimsesiz Gözlerime hüzünler uğrasa da Düşe kalka geldi bu uçurumun kenarına Bak büyüdüm anne Korkularımın arkasından sana geldim Seni özledim anne Çok..! yoruldum anne Benide götürür müsün Kendin ile...! Muhammed Yalçınkaya |