Bugün günlerden Ağustos aylardan Perşembe
Duyumsuyorum zemheri soluğu ensemde
Biliyorum ölünmez Ağustos’ta

Ölüm sıcak
Bedenim soğuk... // nâgehân

***





Hiçbir acı hiçbirimize yabancı değil. Her acıya eşit mesafe uzaklıktayız aslında.
Yalnızlık, ölüm ve tercihlerimiz en temel varoluşsal sorunlarımız olmakla beraber insanın kendini değersiz hissetmesi sanırım bunlardan öncelikli bir sorun ve öncelikli bir korku.



O yüzden olsa gerek “ her gece kıyameti kopar korkuların ” demesi Şairin.



İnsan ise şayet kâinatta şuurlu tek ayna, hayatımızdan kesitleri gördükçe bir başkasında, kırık bir aynadan bakar gibi parça parça olur duygularımız.


Ki kaç kez göç etmiştir aklımız farkında olmaksızın.



Ve kaçımız yüreğimizden uçurtmadık ki idamlık kuşları ansızın.
Lâcivert göğün gözleri önünde




Aşk; en büyük savaş insanın kendiyle.



Hep âşk’a uyur; âşk’a uyanır bedenimiz
Terkisinde saklı ölüm sessizliğinde.



Ölümün sindiği bedenlerde ise; katili, maktulü belirsizlik hali vuku bulur.
Belli olan tek şey adı âşk, o da hep tetikte






***


Güzel işlenmiş bir şiirdi… Tebrikler
Gönülden sevgimle.