“ EKİNOKSLAR III ”
hani insandan önce ecinniler kırsalında
belki de Anadolu’da bir kadının en dişi zamanında sırf seni sevebilmem için yaratılmıştır aşk eflatun bir yeşilin -gözlerinin- kızıl serpuşlarında veyahut aktimin pervasız sırtımı gözleyen secdesiz emsalimin bir suali olmalı ve Tanrı cevabımı verdi ardıcın kayadan göveren dallarını ısıran karıncalar ezan çiçekleri ve vucuda gelen akıbetin geviş mahsulleri senin nazarına. uyluğunu gözlerken Tahhiyat merhalesinde badallarımı yalnız bıraktın ve yalnız kaldın kadının kadranında virdimi kaküllerin rüzgar zikrine kancalayan batıl kırkların yemişi günah yedilerine Bir’siz mi başladım o vakit kandım o vakit kadına akıyordu zamanın titreyişleri geceye çığıran vaşaklarımı besliyordum umarımın zilletine bendi muskalanmış işvenin tadında bucağımı perişan eden suretler soruyordum yeniden akıbetimi Derviş konuşuyordu: ıslandığın bu derdest vardiya gözlerini biteviye ruhsarına imlediğin kıvraklık kalbini aklına zincirleyen sahte ricatlardır dön ki ruhunun hebası sonlansın dönencelerden kaçıyordum kendime eş parelel bir mucizenin cisminden dünyanın dönmeye uyarlanmış mevlevi hamlesine azledilmiş gözlerimin fer mızrağını savuruyordum artık benden önce Levh-i Mahfuz’un libasımı önce sana terzileyen ustalığı bitti çünkü ademin hata uvzunu ötekileştiren ruhum kalbin secdesini tanıdıkça aşkın kıblesini buldu AHMET SERDAR OĞUZ/ALMUS |
ademin hata uvzunu ötekileştiren ruhum
kalbin secdesini tanıdıkça
aşkın kıblesini buldu
ÇOK ÇOK GÜZEL VE ANLAMLI BİR PAYLAŞIMDI....
YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN..KUTLUYORUM EMEĞİ.