affedilmeyen
ölüme itildiğin uçurum
kendi boyun kadardır havanın sana dokunuşu cellatın bıçağında bir andır vücudunda tutuşan ağaç topraktan gelen yalnızlıktır nefes sandığın herşey cehennemden kaçan dumandır zamana dökülen hayat deniz gibi dalgalıdır o denizin altında nice ölümler bıraktığındır seni var eden sebep birilerinin hatasıdır o hata yüzünden hepimiz cezalandırıldık |