kalbin hiç atmıyorsa
saatinin sesi kısık
öldüğünü anlamayacaksın
şiir

I.


tüm gün uyudum
içimde sonsuzluğu duydum
ama bir daha kalkamadım
sonsuzluğu uyanmak ile bozamadım


II.


dışarı çıkmak istemiyorum
içimde yaşıyor dışarısı
sokakta ölen bir evsiz gibi
evinde ölen bir sokaksızım


III.


tüm pencereler aynı renkte
sadece dışarıdakiler farklı
içimizdeki pencereleri kırsak bile
dışarıdakilerin renkleri hala aynı


IV.


koltuğumda oturuyorum
yerçekimine aitim
yüreğimden kalkıp gitsen de
hala sana aitim


V.


her tarafım ter içinde
susanıyorum
öleceğimi her düşündüğümde
içtiğim suda boğuluyorum


VI.


yarını bilmek istemem
bugünüme hiç sahip olmadım
yarınım bugünüm gibiyse
neden hala canlıyım


VII.


konuşmak istemiyorum
konuştuğum her an yalnızım
sustuğumu gören yalnızlığım
beni seven tek arkadaşım


VIII.


akşam geldi gene
bulutlar siliniyor
ruhumun içindeki sızıyı
karanlık bile gizleyemiyor


IX.


artık bitmek lazım
her insan gibi tükenmek
batıyorsa güneş her gece
tekrar doğmak için ölmek


tekrar yaşamak için,ölüme kurulmamalı alarmlar