kimse mutlu muyuz?
kimse aç
onun yüreğinden doğacak isyan öldürecek gözleriyle kendini zapteden cennet rüyası bile garip uçuramayacak umut kelebekleri kimse yaşamak ruhun çözülmüş insan bahçesinde koparamazsın bir elma mezarının üzerine yuvarlanır ancak kimse öldürmek bulutlar yıldırım bekler altında kendi dertindesin çarpar yanar kavrulursun ölmeyi çözemeyecek kadar yaşama bağlı kimse kanamak doldur geleceğine kan tüm insanların su ihtiyacı yeni doğan bebeklerin suratına tanışamıyoruz çünkü aynı renkteniz kimse uyanmak mezarından kalkacak kuvvet yok seni ziyaret eder gelecek eli silahlı bir zabit başında durur yaşamak rüyasının arasına ölüm doldurur |