Resimsizkim gölgesini silebilir ki hayattan! ben. bu gece toplayıp kaldırımdan sol cebime attım karartımı, parmaklarımı ağzıma sokup bir ıslık çalıyorum kendimin erketesiyim ıssız sokaklarda kaçmalıyım sensizlik geliyor üzerime! sana kaçıyorum görmüyor musun yılların içinde düşe kalka koşuyorum canım kırılıyor dizlerim paramparça! kanlı gözlerimi rakıda göremezsin ki şarap içmeliydin kalbimi yerken, ye de bitsin artık utanarak saklansın gönlüm bulamayacağın yere; boşuna uğraşma mevsimi geçti akasyaların ve çok erken zakkum çiçeklerine! ve biliyorum öptüğüm yerde kaldı dudaklarım yük oldu omuzlarına. gidiyorum artık seni sende bırakarak istediğin makamda çal istediğin gibi oyna; gayrı ressamı olmayacak aşk tablosunun hep boş kalacak göğsümdeki tuval! ö.n |