Rahibe
Bu... boşluk...
Gri gökyüzü ,yağmur. O ağzımdan fışkıran tüm mutsuz böcekler. Herşeyin bitecek olması kısrlaştırıyor tüm umutları. Ne için yaşamak,’’neredeyim ben? ’’ sorusunun nerede oluşu. Tüm anlamlar birbirinin fay hattında bir bir kırılıyor. İnsan bu kırılıyor,gülemiyor herzaman. İnançlar dükkanı dünya, En kalıcı mutluluğun nekadar acaba? Bir ömürde kaç renk göz görür insan, Onlarca insanla sevişip,hangisini kabullenebilir? Manevi bekaretimizi kaybettikten sonra, Hangi rahibe prim yapar sahte rahiplerin dünyasında? Demir Ferhat Bilal - 2011 |
gözden kaçmış olmasına üzüldüm
Meselci şiir dostu, o yakalar hemen, ama üzücü bir durum şu gördüğüm...