PAVYON
Penceredeyim.
Sarhoşluğumdan mütevellit eğri büğrü bir sigara elimde. Ben de pek farklı sayılmam göz altlarımı bir görsen. Saat tam dördün buçuğu. Tüm O insanlar:müşteriler ,işçiler, garsonlar,.. Konsomatristler pavyondan çıkıyorlar. Müşteriler birbiriyle şarkı söyleyip fotoğraf çektiriyor. Garsonlar konsomatristleri gayet saygılı bir şekilde taksilerine bırakıyor.. Sanki aile ziyaretinden ayrılıyormuşcasına şen, Birbirlerini sevgiyle kucaklayıp vedalaşıyorlar. Yaşlı bar fedaisinin yüzünde yorgunca efendi bir ifade var. Kötü kaderlerin acemi ve sevgisiz kırılgan duygularının kafesine hapsolmuş , Kadıköy’ün pis sokaklarının güzel insanları, Her olmamışa rağmen, Hayata en fos pamuk ipliğiyle tutunmaya çalışıyorlar. Keskin Makas sokakların arasında, Tüm bastırılmış özlemlerin ,kesilmiş topuğa tuz yaraların sızılarıyla. Hangi kötü dünyanın iyi insanlarısınız siz? Sizi kim kötü ilan etti ulan ? Asıl prezentabl kötüler kim ? Kürk yiyen millet kusmadan görebilecek mi gerçekleri? Belki de pavyonda ölenler de şehittir kim bilir.. 11.10.2016 / D.F.Bilal |
Bu kadar insan ne yapar ne duşünür nereye gider
Nasil sever nasil bakar diye düşünürdüm.
Bir rastlantı işte denk geldiģim bu açık pencere.
Şiirleriniz ilgi çekici tebrik ederim saygılar.