Yok canım bende hiç öyle olmadı
kapandığında kapıların bana
gel gitlerin başlamadı
yaşamadım öyle kimsesiz ummanlarda
boğuşmadım tek kaldığım zamanlarda

kocaman dev dalgalarla
bir yüzüm sana dönük
diğer yüzümde ağlamaklıydım
kıskandım sevdaların ellerini
gözgöze geldikleri zamanlarda
buharlaşan gözyaşlarıma sahip çıkamadım
sürüklendim tutunamadım bir yanına
hiç aklımdan çıkmayan bir şeyin
ne eserin ne film şeritlerisin
nede sana olan minnetim kaldı bende
bakmadığım geriye sendendir.

sen oldun nedeni hatırlamak istemeyişlerimin
ne sana mahkumum nede omuzlarına yük
kaybolmuş bir anı yarım kalmış değil
tamamen bitmiş bir hikayesin sen
mutluluğun adı sır sende gizemli
çekilmeyen yanın ise kibirin
ben seni tükettim bende

yürüyen merdivende sarkan mutluluk
inip çıkan asansörde el sallayan korkuluk
ne de yaşananlara özlem duyan
oyuncağı elinden alınmış bir çocuk
almış başını gidiyor içimde olmayan yolculuk
sen sanma sana olan bir özlem bu
sen benim çekemediğim nazım olamadın hiç
ağıtlarla zılgıtlarla geldiğin gün
güle oynamayıda birlikde götürdüğün gündü

suskunluğum hırçınlaştı boğuşuyor şimdi
sac baş yolduruyor karmaşık duygularda
ne haz alan bir yanım kaldı sevgiden
ne sevmeye gücüm var inadından
şimdi el pençe duruyor olmayan muradından
küstürdüm gülümü bülbülümü belkide ondan
El çek artık benden geçmiyourm uzağından
,,,,,
,,,
,,,,