Neden Ayrıldı Ellerimiz / Babacığım?Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Hikayesi o kadar uzun ki.. Hep özlemleri olan bir çocuk.. Yazacakları bitmeyecek ve söyleyecekelri de.. Ama hiç bir zaman söyleyemeyecek bir çocuk...
Kucağındayken dünyalar benim olurdu,
Minicik yüreğim yüreğinde yok olurdu.. Ellerim, minicik ellerim ellerine hapsolduğunda, Parmaklarımı acıttığında Yüreğim erirdi babacığım.. Mutluluk buydu belki… Neden bıraktın ellerimi? Büyüdüler diye mi? Keşke hiç büyümeselerdi? Keşke yüreğimde hiç büyümeseydi.. Sevginden başka Sevgi tanımasaydım.. O zaman bırakır mıydın yine ellerimi Babacığım? Ne oldu da ayrıldık? Kim ayırdı parmaklarımızı? Soramadım bunu kendime hiç.. Sormak istediğimde Sen olmadın.. Olduğunda ben soramadım.. Soramadım babacığım… (Sekiz-Mayıs-2011*20:50) Nevin Akbulut |
sensizliğin acısı öyle büyük ki babacığım...
ne olur gel,
gel sarıl evladına...
gücüne
varlığına anbe an ihtiyaç duymaktayım...
özlemimdesin kor gibi
babacığım.