çoktan affettim ben senigün gelir devran döner söylenmemiş sözlerini söylediğinde zaman durur saatler gül kurur bülbülün figanında ahı tutarken pamuk ellerini yıldızlar düşer bir bir karanlık geceye ölgün bir mum ışığında yanar artık bütün hatıralar sararır yüreğin sonra gül benzin solar bakarsın işte o an aynalara bilmek isterdim bu solgun bu kederli yüz senmisin? neden içinde binlerce can kırıkları neden kan revan gözlerin nafile uğraşma artık yalancıdır bütün aynalar ben görürüm artık seni sen, kendini göremezsin dalından bir yaprak daha düşer ve takvimlerden bir ömür daha sonbahar rüzgarlarıdır bu savurur götürür talan mevsimlerden miadı dolmuş eski zamanlara Unutulmayı istermiydin sen de benim gibi Bak şimdi hepsi de terk etmiş gözlerini unuttuğun kırık dökük sevdalara yeniden bak, sende yanan bütün hatıralara şimdi ağlamak zamanı artık yalnızca göz yaşların tanır seni ben unutamasam da o yalan gözlerini sen gülümse yeniden haydi, tut şimdi sonbaharın ellerini üzülme çoktan affettim ben seni ... Mert YIGITCAN 13 haziran 2011 istanbul |
artık yalnızca göz yaşların tanır seni
ben unutamasam da o yalan gözlerini
sen gülümse yeniden
haydi, tut şimdi sonbaharın ellerini