sen de bilirsin ki, susmak ile başlardı fasılların en renklisi sevmek ve en güzel aşk için merhaleydi yüreğimde seni hissetmek milyonlarca insanla karşılaştığım bu dünyada milyonların içinde bir seninle karşılaşamadım adamakıllı tek dileğimdi oysa yüreğimdeki seni görmek
ama olmadı be, olmadı ayyüzlü ırmağım kırmızı bir tebessüm idim ki ardından sen hiç ardına bakmadan gitmeyi seçtin yanımdan gönlümün mesnevilerinde bir şair vardı ki her defasında şu yazdıklarımın anahtarı olan ayyüzlünün sen olduğunu söylerdi yaşlarla sen uzaklığından korkarken aşkın her zaman
rakkasların en sarhoşunda aşkı kanaviçeler içinde sabırla dokuyan ve senin basacağın yollara nakkaşların letafeti ile beraber cennetten çimenler dizen meleklerim vardı da adına sen figanımda tüllenen baharın dumanını görmekten vazgeçtin dertlerime salık eyleyip beni billuruna hasret koydun yaşarken seni seven yüreği
ah be, figanımı tahtında dertlendiren billurum gel de söyle bakayım canıma oysa değil miydi ki
kimi zaman yakınındaki uzağın uzağındaki yakınındır hayatta…
bana şimdi söyle, söyle tahtında reyyalar bildiğim cennet hurim dünya kederim
sevgi şifadır derler de ben sana şifa mı bulamadın bir zaman bu yüzden mi sendeki bana karşı isyan
öyle ise rastgele bir telefon kulübesine çağrı bırak fark etmez hangisi olduğu ben sokaklarımda olacağım, biliyorsun cesetlerimi ezeceğim her defasında susacağım saatlerce ve hatta günlerce dudaklarım kuruyacak bir yudum suya karıncalar acıyacak benim halime de güçleri yetmeyecek gariplerimin
rastgele bir telefon kulübesinde uyurken belki rastgele çaldırdığın bir numara olabilirim diye rastgele yaşayacağım artık sensiz bu dünyayı
kim bilir belki yarından tezi yok işe de girebilirim cenaze evlerinde ağıtlar yakıp da adına ağlatırım kadınları, kocaları doya doya
kim bilir belki de benim namazım kılınır da habersiz kalıveririm
ama yok yok, değil, olamaz böyle söz vermiştim ben sana hatırlarsın ne kadar acı da verse böylesine sevmesi büyük insanların büyük aşkı olurmuş
bir gün gelir de artık sen gidersin de öteye ben çekerim sensiz kalışların acısını ödeşiriz hayata böylece
o zaman bilirim ki kimse bilmese de senin ile söz verişlerimizi cennette o hayal kurduğumuz köşk içinde şükür ederiz Yaradana defalarca
ve isyanlarımda belki biter o gün seni ilk defa göreceğim mahşer gününden sonra
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Mahşer Günü Aşkım şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Mahşer Günü Aşkım şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şairim,güzel bir şiir okudum,keyif alarak...Ancak;o kadar çok fazla sözcük var ki...Sadece bir kıtanı buraya alıp eleştireyim.Diğerleriyle de sen uğraş... ..... kim bilir belki de benim namazım kılınır da habersiz kalıveririm ... kim bilir namazım kılınır,kalıveririm.....demek daha güzel oldu sanki.Özellikle haberim sözcüğü fazla,çünki o anlam kalıveririm bileşik eyleminin içinde var zaten.-m ekini kullanınca da benim demek gereksiz(ancak anlamı pekiştirmek için kullanılmalı ikisi bir arada). de, da bağlaçlar
bu bağlaçlar ifadeye anlam ayrıntısı kazandırmak için kullanılır,gereksiz kullanıldıgında da sırıtır,ifadenin akışını bozar...Sevgi ve saygılar sunuyorum...Yeni şiirlerde buluşmak dileğiyle...
Altın bir söz ile karalamıştım bir şeyler. Aynen sözde de geçtiği gibi abicim, bazen insanın anlaması için dağ, taş , toprak misali uzaklaşması lazım sevdiklerinden.
Hak sesini buldu, halk! Ses asil bir arşa değdi, Yağmur olup aktı yürek, İnsanların gözlerine karıştı, İnsanların içlerini okudu yazdı hep, İçinin yağları eriyen, insanların.. Buzları eriten, buz gibi sabahların, Yanık gecelerinden kalmaydı her yürek, Sese ses vermek! Ney'e nefes vermek gibi bir şey, Bu amansız bekleyiş, ...
Mahşer günü, kimsenin kimseyi tanımadığını bildiğin halde, Onu görüp tanıyacağını ümit etmek...
Güzeldi, yüreğine sağlık canım.
cinelp tarafından 6/12/2011 10:54:39 PM zamanında düzenlenmiştir.
.....
kim bilir
belki de benim namazım kılınır da
habersiz kalıveririm
...
kim bilir namazım kılınır,kalıveririm.....demek daha güzel oldu sanki.Özellikle haberim sözcüğü fazla,çünki o anlam kalıveririm bileşik eyleminin içinde var zaten.-m ekini kullanınca da benim demek gereksiz(ancak anlamı pekiştirmek için kullanılmalı ikisi bir arada). de, da bağlaçlar