Bir şeyi çok sevmek, insanı o şeye karşı kör ve sağır yapar. HZ. MUHAMMED (S.a.v.)
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Asıl Kimsesiz Biziz
İlknur Karaca
5,0 / 2 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 979 okunma
 Asıl Kimsesiz Biziz-1- Akşamın kör saatlerinde Yaralı bir kuş var iyileşmeyi bekleyen Pencerede umutlar, buğulu yarınlar Perdeler bir çocuğun ağlamasından ıslak Duvarlar kimsesizlikle aynı renk Önünde arkasında aynı telaşlar Kimsesizlik hali, tıpkı yalnızlık gibi Ürkek ve illetli... Dillerinde suskunluk düşmanı bir ses, Yüreklerinde duyulmayan itiraflar Onların sokakları ıssız, Onların geceleri sessiz Onların h/içleri var bir hiçten habersiz Sözleri k/ayıp ve herşey yasak onlara Onlar kimsesiz Elleri avuçları yemeksiz, Umutları boş kutu, kalpleri dolu bir heybe, Ama kelimeler hala kifayetsiz Onlar kimsesiz, onlar kimsesiz kimseler Bir nehrin akışını dinlemekteler Ve tek gördükleri karalık, tek duydukları sessiz sesler Onlar yalnız, yapayalnız dinlenmekteler Bir o kadar da yorgunken... -2- Hayallerini çalan gökyüzünden hallice yaşayanlar Ayın gölgesinde bile hüznü görürler İçleri hep karmakarışık, Kimsenin duymadığı bir sesle haykırmak gibi, Dolaşık onların sokakları, Lambaları bile kırık, aydınlatmıyor dünyalarını Kimi zaman düş kurarlar Gerçekleşmesi bile Koyarlar hayallerini, umutlarını, düşlerini Ayın ip, güneşin minder olduğu Ve denizin de ağaç olduğu bir salıncağa Sallarlar iki tarafa Ha bu dünya, ha ötekisi Aynı nasılsa kimsesiz insanlarda... -3- Ağlarlar onlar ara sıra Bakarlar semaya, Bakarlar uzaklara İçlerindeki aşka dair, insan aşkına dair, Fakirliğin yüzüne dair ne varsa Onların gözlerinden okunur Film şeridi gibi anlarsınız hayatlarını Görürsünüz bir çocuğun gözlerindeki Altmış yıllık acıyı Halbuki çocuk yedi yaşındadır Gözleri altmış yedi Kimsesiz kalmış bir çocuğun gözleri Kim bilir ne kadar da kederli /Onlar Kaçarlar yalnızlıktan bir dolunayda Düş, umut eriterek yangınlarından Öldükleri zamandan kaçmaya çalışırlar Yoksunluk bir hançer gibi saplanırken sırtlarından.../ -4- Soysuz şehirler Yalnızlığa mecbur edilmiş kimseleri Zamana vururlar Sadece vakit dolsun, ömür bitsin, Yaşlılar çocuklar kalsın kimsesiz, Sadece kaybolsunlar Yitsinler ve gitsinler... -5- Belki bir gün Dediklerinizi duyup Aniden ve derinden giderler Gökyüzünden, yeryüzüne bir halat uzanır Kimsesizler görürler Tutunup halata, herkese karşı çıkarlar göğe Bir el uzanır onlara uzaktan Çocuklar sevinirler kimsesizler sevinirler Biz yalnız kalırız onlar gidince Biz çaresiz Onlar huzuru bulurlar orada Bizse her yerde hüsranı Ne kadar da kimsesisiz... 08.06.11 (İlknur Karaca) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Asıl Kimsesiz Biziz şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 8.6.2011 14:51:10
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 979
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.