Kaybolan yılların ardından Gülümseyen bir çehreyle, Mırıltılar dökülür Yalnızlık kulesinden Kendime dair bilinmezliklerden!...
Ucu ucuna ulaşmayan Zincir halkaları gibi Mevsimler gelir ve gider, Günü kurtaran adam Yılın karanlıklarına gömülür!...
Gülen gözler yalan Bakışlar şizofrenik, Bulutlar peşimde Yürekte med cezir Umut o güne dair!...
Orası burası neresi, Lugatında var mı böylesi Yırtılmış toprak gibi Sağa devrilmiş yelkeni Gülse de kan ağlar içerisi!... Yıl:13.04.2007 Saat:12.30-12.36 Çengelköy/İST EROL KEKEÇ
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KENDİME DAİR! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KENDİME DAİR! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yılın karanlıklarına gömülür!...'
Aslında hepimiz biraz öyleyiz galiba...
:) Sevgiler Sayın Yazarım.