Bu şehir ovada
Aslanlar yatağında,
Haritanın güneyi
Dağlardan aşırı
Kuşlar tünemez
Bol olur yeli!
Irgatlar pamuklara
Leylekler ayrıklara
Beyazlar bir başka…
Çıngılar çıkar yazları
Hararet kavurur
Ovayı bayırı,
Teksas şapkalı
Pamuk sucuları
Omzunda kürek
Lösleye lösleye
Bata çıka çamura
Çevirir suları!
Bu şehir güneyde
Ağıtlar gömülü iliğinde
Asi bir suyu var
Tam orta yerinde;
Esatın babası
Birden kesince suları
Lağımlar kokutur
Dört bir yanı;
Böğürtlen dikenleri
Sivrisinek yuvaları,
Güneş aşınca dağları
Tıngırdar köylü çocukları
Elinde havlu
Bir oyanı bir bu yanı
Vururda kollar bacakları,
Her tarla başında
Bir cibinlik kurulur akşamları;
Bu şehir çok ötede;
Tam fecir vaktinde
Güzel bir seda gelir
İçli yüreklere
Dar sokaklardan
Tıpır tıpır dökülür
İnsanlar salât etmeye…
Bu şehir 1939’da
Bir el verdi
Ankara’daki meclise
Verdi vermesine de
Bu el yetmedi efendisine
Bir başka el
Doldu içine…
Dereler karıştı
Bulandı çevre
Güpegündüz orta yerde,
Bende kırıldım
Gitmiyorum o şehre,
Uzun çarşıdaki
Sedef dükkânı
Sedef gibi kokar
İçerimde!
Bu şehir varya
Bağımlılık var
Havasında suyunda,
Köşkerin elindeki bizi
Delip geçse avuç içimizi,
Bakır kazana atılan
Kalaydan çıkan
Pis duman kokusu
Kavursa da boğazımızı
Yine de bir başka
O şehrin tadı!
Caddeler sokaklar
Cıvıl cıvıl,
Düğün şenlik havasında
Selam aleyküm
Mahamet ağa
Sevgisinin içinde
Olur mu hiç, hile hurda,
Kasap Ahmedin
Gözler önünde
Kestiği budu
Evire çevire
Zırhla doğrayıp
Özenle yaptığı tepsi
O şehirden başka
Nerde var ki!
BU şehir taa güneyde
Künefenin doğduğu yerde;
Akşam olur Arap kızları
Kol kola dolanır sokakları
Kimse görmez onları
BU şehir çok beride
Kel Dağa varmadan önce
Sempiyer hemen tepesinde
Harbiye şelaleleri
Güney kesiminde
Habibi Necar gibi biri,
Yüreğinin tam içinde;
Orda birisi var
İçin için ağlar
O gözyaşları
Ancak anamdan akar!
Asi susuzluktan
Yoksa ne yapar…
Ben o şehirdenim işte
O şehre mersiyeler değil
Methiyeler dizeceğim
Her taşına
Bir gül dikeceğim!
Yıl:19.04.2006
Saat:24.00—24.50
Çengelköy/İst.
EROL KEKEÇ