Ey güneş
Külünden doğ hayallerime
Bir kurşun gülüş
Irmak yamacında
Üşümüş papatya yapraklarına
Sarı sıcak
Bir yağmur gül…





Bir kara dağım
Uzun ağıtlar dilimde sararan otlar
Buğulu gök-yüzümde kırmızı mavi
Eteklerimde ç/akıl taşları
Omzumun ağırlığı dilimde ılık bir yankı...

Bakma sen bana rüzgar!
Es mızrabın ayarınca
Üstümde koskocaman adımları geçmişin
Sağırım bak!
Soluksuz türküleri duyamam
Saklanma rüzgar eğildim eğildiğimce alarga yağmurumla...

Sustukça ,azatsız kelimeler çözümsüz düğüm
Kekremsi akşamlarda
Başladım tırnaklarımı yemeye
Gün düne tünedikçe
Ve s/özün şeridine düştükçe özne
Eriyip gitti sineye tümce
Islak saatler yineleniyor
Yüzüm(d)e d/üşüyor bir esmer gölge....

Gözlerimde gün lekesi
Gamzemde soluklanan
Hüzün kokuyor saatimin akrebi
Beni bana vuruyor
İs tutan aklımın yeri…
Bir keder ıslığı yoksunluk yüreğimde
Gündüz yüzünü döner
Tıkar boğazıma iç çekişlerini
Bir haki umut kokusu hep duyularımda
Bizim olmaya gidiyorum kekeleyerek
Sökülüp karanlıktan gökler altına
Men u Zin’in o yoksul masalına…

Bir kara dağım
Uzun ağıtlar dilimde
Sararan otlar adımın içinde
Çırpınıyor suskum
Fikrimin burcunda şair dlince
Öylesine
Bir çift söz ateşi akar gülüşlerimden…

Hüznün imgeleri döküldükçe türkülerden/gonca yanığı sözcükler sızlanır dudaklarımda...