açılırken ellerim zamana,
kanayan yarasını sardım
şafağına tutkun yıldızımın...
sararmış yüzünden
korkan insanların kaçışıydı
çekimser bakışlar.
bir vurgun güne ağlar
emek.
doğurgan zamanın arifesinde
artık duramaz
kan ter içindeki yürek...

sinsice pazarlanan
yaşam,
kirli çarşaflara düşen
kara kadar
karanlık ve acı..
zincirinden boşanmış arzular,
uçarken
rüzgarının götürdüğü kıyılara.
ne yapsan da,
yazılan
yazılmıştır alınlara...

şimdi,
paranın ağırlığı
karanlık devlerim kadar
güçlü ve heybetli.
ve tüm sevdalar da
paranın yeşil rengi var...

züğürt bir insan tesellisidir,
leyla ile mecnun,
yusuf ile züleyha,
zamana gömülüdür
zincirine bağlı sevdalar...
bir gece vakti
efsanenin gölgesine sığınmış
iyi kalpli insanlarım
pusulasız yol arar..

oysa,
sevdasız gecelerin
açtığı tomurcuk
vurgun günlerinin
karasına düşman.
ve
beni bir karaya muhtaç eden düzen
yaşarken kırmızıyla
dünyasına bin pişman....

01.06.2011 Mönchengladbach...