görüş günübir yamacın rüzgârında uçurtmayı özgürce uçurdum kokladım bahçedeki çiçekleri kapanmadan gün güllerle taçlandırdım nefesimi tüm kafeslerin kapılarını açtım tutsak kuşların uçsuz bucaksız ormana doğru güneşi öptüm yanaklarından babam için gökkuşağını sakladım koynumda sevdiği mor menekşelerden birkaç kitap ve bolca tütün doldurdum heybeme yola koyuldum kuzeyden uzaklara doğru ne çok kalabalıktı metrisin önü gök siyaha durdu ayrılırken bir veda öpücüğü gibi yağmur yağdı kulelerin sessizliğine Aysu |
özlemle...