Kurbağamerhaba gece ben geldim yine kollarımı sana açmayalı çok oldu belki de aşık olmayalı kimseye düşün beni ve göm en derine derinden sızan yaram sual oluyor dilime rüzgârı seyrediyorum da kimliksiz yapraklar düşüyor omzuma ağır ve ağrılı oluyorum ağır aksak yürerken kaldırıma ki kimler kaldırır bu ölü ruhu iletir sabaha sabah oldu mu kim açıyor perdeyi vuruyor balçık rengi güneş alnıma alnım belirgin izler taşıyor benim bedenimden geçiyor her ilmek kördüğüm olmuşcasına en çok karanlık kareler aklıyor katlimi ve ben meçhul olmuş gibi öldürüyorum birilerini en çok ölüler gömülmeli içimden gidinler dirilmeli ben viranşehrin yıkık evi seni bekliyorum gece avcuma öykünmeli öykü yazılmalı giden viranşehrin prensi kurbağalar öpülmeden geri gelmeli |
büyük bir kalemle tanışmak ne güzel.
tebriklerim çok/ça yüreğine.