Mor(g) Renkli Serzenişlerdipsiz bir intihar olacak bu gördüğün sadece benim hissettiğim bir acı içinde sadece senin bildiğin... gözlerinde asılacak gözlerimin rengi ve yüzümü asacağım,yüzünün gölgesinde bir bakışla kaç ceset biriktirilir kimbilir... ama sen bileceksin ben,bilmem kaçıncı cesedin gizlediğimiz aşk büyüsü büyüyecek çocukluğunu unutunca salıncakta alınacak kelebekler bize bizim ömrümüz onlara benzedi diye kalemin sessizliğinde midesi bulanacak kelimelerin senin göremediğin avuçlarımda,adın dua dua örülür mü dudaklarım göğe ne-densiz sorularımla yüz yüze bırakacağım hiçliğimi bağışla beni yüzüm, diyeceğim çok özlüyorum içimi saklı kalmış kelimeler olacak ölümün vesvesesinde bu öyle bir terk ki katilini sevdirecek maktülüne acıdıkca canım,daha çok sevecek sahi canım, ölüm güzel mi kokar böyle yanacak yelkovan akrebin zehrinde yüzümde ağlayacak zaman yağmur yağmur bulut bulut çökecek karanlık dizlerinin üstüne ben elimde kalemimle, dizelerimin üstüne sellerinde kaybolacak hayal gemilerimizin rengi hani adı sana, hani adı bana kalan mavi hoşça kalmak yakışmayacak aşk denen masala yine de inanacağım çocukluğumdan kalanımla bir varmışına,bir yokmuşuna bölüm bölüm sancılanacak artık şiirlerim sonluymuş her aşk, inadına onsuz öğrendim... aynalarıma yüzünü bırakan hayaletin iç sesini duyabilir miyim şimdi belki... ama ben keşke kirpiklerini saysaydım gözlerimle sen yüzünü uyutsaydın ellerimde keşke... |
Hani adı sana, hani adı bana kalan mavi??
Bir melek dokunuyor kalbime şurda, az ötede ve dönüyorum...