Şekvamda parlayan sosyalist hınzırların oyunlarında kalmış bir yangın değil,
Ey ab-ı hayat, ey yüreğime akan kan! Hakkınsesi ile sus haydi, tahtın da eğil.

Parlak rozetlerinde votka düşkünü arsız bir milletin paralı askerleri dinlesin,
Bu ses ile yüreğim de inleyen yanık neye, pak nesebine İsrafil sur’u üflesin.

Kelam da hüner olan Hakkı anlatmak, şimdi çekilsin tüm erotizminde faslım,
Bana yakışan hilkate recadır, meydanımda bilinsin, tanınsın nurlu, duru aslım.

Kanayan hep Müslüman’ın sinesi oluyorsa, susmuyorsa silahlar bucak bucak,
Harameyn’de bin tavaf etsem ne fayda, olmalıyım kardeşlerimle kucak kucak.

Mavzerim illa ki kan akıtmayacak, gülleri toplatacak milyonlara her bir yandan,
Sahih sözlerinde gözyaşları akacak, belki nice babalar ayrı kalacak yuvalarıdan.

Ama susmayacak deli gönlüm, silahlara güller atacak ezilen kardeşlerim yeniden,
Sapanlarından taşları kıracak ölüm, mitralyözleri parçalayacak gülleri gülerekten.

Hakka abd duran Kevser’i yudumlayacak, Cennetin kapıları açılacak al sancaklarda,
Kelam sükut edecek, mecaz yanacak, Cehennem parlayacak yine kutsi sayfalarda.

Atlar kişneyecek, atlar ta Yakutistan’dan kopup tüm Asya’da nallarını yıpratacak,
Gırnışlar pişecek, ekmekler dolacak kefeye, yaşlarında tüm kirleri mürted atacak.

İnim inim inleyen coğrafyasında, Elif’ler ebu yetim diye ağlamayacak bir daha,
Tek tek düşecek, elekten geçecek müslüman, hakiki iman dolacak arşa o safha.

Nice uçaklar, gemiler geçecek, silinecek şahlanışında İslam’ın o paradan abideler,
Evrada dolacak, evradında yanacak Latif büşrasında tüm Rahmani hak kelimeler.

Araf silinecek, arafından meczuplar ah diye feryat ederken, sine olacak okyanus,
Sabrında dua eden Eyyub gibi, siperinde sebat edecek nurlu binlerce abd Yunus.

Hakka kul olan muhakkak erecek zafere göğsü kanatan Mücahid azminde yeniden,
Nurları akacak, az sonra ebede intikal edecek zahid,yine de korkmayarak ölümden.


***