Tüm kadehlerin borcu var seninle ağlamaya,
Şiir şiir damlarken yaşların yanaklarından,
Her bir günün ahı var veresiyeli yamaların da.
Tükenen her mecazi aşkın kokusuna bulanan,
Kısalan gölgenin eskimişliğinde gece yarıları,
Kırık bir camın kiri var parmağının ucunda.

Dağları yastık eyleyen umutlar saklı hayatında,
Sesler var sesinde, hüzünlerden beste beste,
Gelmeyeceğin sözü kesilmiş kanlı bir dilekçede.
Susarken ağlamaların var yanık sesli çobanında,
Kelimelerin var, her sabah sancısını çektiğin,
Üreleşmiş zihninin en naif perde arkasında.

Seni sevmeler var, benim olmayan senli baharlarda,
Bazen mavi, çoğu zaman da siyah akşamlarda,
Bulanık sularda tek tek saydığım çakıl taşların var.
Yankısında bir hikaye saklı uzun bir gömlek boyunca,
Milyonlarca mahrem sancın saklı düğme düğme,
Benim soylu bir sevişim var üşümelerin ardı sıra.

Boşalan en zevkli kirinin her sabah susuz kalışların da,
Sustukça daha güzelleşen ağlamaların var damla damla,
Benim bulanık suyumda paklaşan mavi damarlarında.
Vişne rengi acılara düşen yitişlerin var sen kasıldıkça,
Sustukça daha güzelleşen, konuştukça daha bir başka,
En mutlu gülüşlerin var, hep bana ait beyaz bir sayfada.