Yine Sen...
Şimdi sen sevişiyorsun,seviş.
Dudakların bekler mi? saldırmış göksüne onun, Oysa ben ince dudaklarını bilsen nasıl sevmişim, Oysa sen bilirsin ekmeği bandırıp menemene yedirmişim. Gözlerim açıldığında,ilk gördüğüm ülkeydin yatağımda, Birgün kuş konmuş pencereye,uzun uzun bakmıştı ikimize, Sonrasında soframızdaki yoksulluğumuz,dikmişti gözlerini Sanki acıya bildiği tek evladı bizdik.. Oysa sen şimdi orada sevişiyorsun Biryerden gözlerin yorgun halini ihbar eder istanbul, Biryerden etin çekiliyor kemiklerinden, Öylesine bir işve değil bu elbet -Ki köprünün ucunda aşk varsa şayet Bilesin buradaki hüzün kendini idam edecektir, Hani bıraksam ipini kayınlara gidecektir, Şu yüreğimdeki ormanı ateşe verecektir. Oysa bir bardak aşkın zehri Yada ekmeğin arasına gizlenen ceset, Seninle buluşup kucaklaşsa Yüzünün rengini boyayarak sarıya öldürecektir seni. Peki sonra hangi güzellik aklar seni? Vakit gece yarısı Ve sen halen yalnızlığın koynunda İhtiyar romanın sayfalarında, Sessizlikle sevişiyorsun... |