GÜNEŞİN GÖÇÜ
tan yeri aralarken gözlerini
güneşin olağan göçüne, umutlar kervanlarla yola düştü. hasarlı yelkenleriyle yol aldı ummanlarda sevgiler. yalan gemileri battı, gerçekler su üstünde kaldı. kimileriyse seyre daldı. yoktu sefere çıkacak güçleri, bozuk düzende bocalamış,korkmuşlardı. cesaret onlara uzak, uzak ufuklarsa tuzaktı. cesur yürekler, uçarı ruhlarına uydu, düşlerine kanat takıp uçtu. elleriyle düşlerini boğanlar, ruhlarını dar ağacında sallandırdılar. güneşin göçüne eşlik etmek yerine korkup saklandılar. oysa güneş hep doğacaktı, ve geceler aydınlık gün ışığına her daim gebe kalacaktı. |