Güneş çürürken gecenin kollarında.
Zaman soldurur ışıklarını mabedime

Düşer yalnızlığın gölgesi isli duvarlara,
Yüreğimde göç mevsimleri taşıyan kara düş,
Dilimin tenhasından sesleniyorum sana,
Diz çöküyor gönlüm ıssız çöl sıcağına .

Gözlerimde yatan hasat akşamları,
Bir şiir seslenir solan renklere
Kalem ucundaki ateş,
Kipinden kopmuş harflerin,
Kahrı dökülür dilime.
Kavruk kelimeler,
Kopuk öpüşler,
Bileylenir körelmiş düşler.
Tozlu raflardan inmiş anılar,
Dökülür yıpranmış hırpani gülüşler,
Sen Rüzgara verdin ya sesini tıpkı gel der gibi

Gel dedin kara düşüm,
Kalkar yorgun ayaklar,
Günahlarını giymek için sürüklenir yoluna
Yüz sürdürür mabedinin kapısına,
Sunaklarında bırakılan dilekler,
Gelişine adanmış ömür.
Yüzüme çarpan ağulu bakış,
Adı ayrılık,
Soy kütüğü yalnızlık,
Kimliğim düşer gözlerimden,
Koyarım sol cebime,

Bir şarkı,
Bir güfte takılır da kalır dile,
Tutarsız ıssızlıklar tutar elleri
Notaya düşer ayrılıklar,
Bir şiir eritir kalem ile kelamı
Çarpılır ayaklar,
Takılır koluna Azrail başlar ömür dansı

İsyan eder dudaklar.
Kırılır, hırpalanırsın kara düşüm
Yırtılırsın kelime yırtığı dilde,
Bir şiire düşer,
Harfleri kezzap,
Yanar sayfalar,
Sana mı düşer kelimeler,
Ben miyim?
Yarı bele kadar sarkan ayrılığa.
İsyanlar koparan dilinden.
İndiriyorum hayalini gönlümün sırça sarayından,.
Yatırıyorum gölgesizliğimin gölgesine,
Tutar ellerimden birsam nöbetlerim.

Sırtımda anılar kambur ,
Düşerim senli yamaçlardan.
Bir çığlık yükselirken takva alemi suskun
Dövülür yüreğim harlı örslerde
Ağulu düşler yakarken zifir geceleri,
Ölüm zerk ediyorum damarlara,
Bir hamlede vurup düşürüyorum
Yüreğimin kisvesini,
Küflenmiş gidişler

Sormuyorum, kara düşüm
Soramıyorum nerdesin?
Kimlesin?
Kıyamam ki,
Diyemem dökülmez dilimin lavları sana
Dileklerim hep sana kara düş.
Yırtacak ahraz gecelerin çığlıkları
Yanıyoruz Kara düşüm
Yandıkça kayboluyoruz,
İlmek ilmek sökülüyoruz yüreklerden
Vur artık kara düş
Sat benden aldığın hayatı şeytana
Bir avuç pul parasına