Nedense...Nasıl olsa bitecekmiş her şiir Hiç bitmeyecekmiş gibi Ama nedense her şiir Hep güzel başlıyor Kimse de nedenini bilmiyor Arada kalan Oradaki mesafe Yokluğa dair Yoklukla büyüyor Oradaki yağmur Hasrete dair Hasretle büyüyor Utangaç bir alfabe oluverip Yollar bugünlerde asfalt asfalt Adımlarda kahve kahve eriyor İnsan ne kadar sevse de Kimseyi kendine sakladığı Yalnızlığı kadar sevemiyor Oradaki mesafe Oraya kalıyor Oradaki yağmur Kurumayı bekliyor Ne kadar zarif olsa da Eller ağaçları parçalıyor Ama kimse bilmiyor Her şiir güzel başlayıp Bazen de güzel bitiyor Bazen dudaklar kanamadan da Sevebiliyor Şimdi sevgilim tekilin ikinciliği şerefim iken Ki ben hala öksürürken Gazeteyi göğsüme koyup yatan şairim Nedense kimse bununla ilgilenmiyor... |
Kimseyi kendine sakladığı
Yalnızlığı kadar sevemiyor
Yalnızlık sevilmezki zaten dost,yüregine sağlık.
Saygılar...