GÜN KORKUSUbir gece vakti gökyüzünden kayarak sıcacık inivermişti soğuk yüreğine gece kokusu sararken bedenini unuttu günün ışığını, renklerini de… kavında kavruldu yekpâre siyaha büründü yaşamak yalnız geceyle mümkündü artık devran döndü kayboldu yıldızı duruyor karabasan gölgeleri korku/ geçit vermiyor aşka acı tadı damağında öncesinden, üşüyor kadın hâlâ... kor izini saklayan ve yüreğini örten tek yaprak umudu bir ipekböceğinin sabrıyla sıkı sıkıya tutuyor elleriyle geceyle kilitlenen kalbinde yeni açılan günün gitme korkusu (...kaldıramayacağın taşı sırtına alma,kalırsın altında...) Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir |