Farz-ı misalUmut terk ederken ruhumu Sevinç bel bağlamadı kalbime Geldin, ne sorgu ne sual ettin İncir çekirdeğine öykünebilmekti Mevzu bahis Sığındık da, ama dolduramadık içini Bil ki şiirlere astığımda verdim hükmünü İnfaz ettim seni, çektim ölüm resmini Sen yine olmayanı özle Ölümün kokusunu hala duymuyorsun Farz edebilir misin ki ben hiç yoktum Yaşıyorsan varlığımın huzuruyla Mutluluğa koşabiliyorsun Buruşturup at istersen yazdığın şiirleri Atlayıp da kurtaramam ya cümlelerini Seni ararken kendimi nereye bıraktım bilmiyorum Annesinin pazar yerinde unuttuğu çocuk gibiyim Kaybolduğumu bile hatırlamıyorum Onca şiir beklerken seni Hiç mi yorulmadın Ben Yusuf gibi kör kuyulardayken ‘Peygamber sabrını’ sana mı bahşetti Allah’ım? Farz-ı misal say beni, say ki ben hiç sevmiyordum fulya/mart2011 |
şiirsel anlatımlarına
HAYRAN KALMALI
bu güzel mısralarını okuyan gözler.