Kapıma As Gözlerini

ellerini ver
bulutumla yıkansın gözlerin
belki daha bir açılır yalnızlığımı süzersin
ellerini ver
kalabalığımı hissedersin
kekre tadını uğultulu



kucağını aç
ırağında soğudum hayata
kollarının arasında tutuşsun ormanlarım
yüreğine taşırım dallarımı
alır mısın
kucağını aç
yalnız senin göğün için aşılansın ağaçlarım
sımsıkı örülsün baharlarımız



sokağıma gel
sesinle şenlensin sonyaz pencerelerim
çaldığın her kapıda
kalbim karşılasın ümitlerini
sokağıma gel
adresim ol
kapıma as gözlerini
seninle açılsın dünyaya heveslerim



divanıma otur
nergis koksun yorgunluğum
bitsin seni beklemenin iğneli ürpertisi
kan boncukları gibi çözülsün acılarım ayaklarının ucunda
divanıma otur
düşün seni ne kadar düşündüğümü

Kağan İşçen