MAZOŞİST'LEŞEN GECE
Acı çekmeyi seviyor artık gece
Kendi yaralarından doğuyor, Sert fırtınalarla kırbaçlıyor bedenini, Üstelik bağırıyor, boş sokaklarda. Hergün öldüğünü düşünüyor Yada öldüren karanlık adamları, Silah sesleriyle kusuyor yagmuru, Çağresizliğin gözyaşlarını döküyor. Görmekden usandığını söylüyor Denizin kıyısına vuran ölüleri. Artık onlarda acıyla sevişiyor, Yoksul askerlerin, İhtiyar gemicilerin, Ağır ağır yitiyor Alışkanlıkların’daki Güzel umutlar. Yaşlanıyor yüreği gecenin, Ateşe veriyorlar başakları, Kahkahalar atıyor bu yanğına Daha önceden tanıyor ateşin çılğınlığını, Delirip kendini zindana kapatıyor, Acıyı çekmekden zevk alıyor artık, Suskunluğunu ona katık ediyor. Utancı büyük olanlar Halen katledip yakıyor, Toprak görmeden gök maviyi Kör kuyuların karanlığında. Ve çoğalıyor ölüler, Gece saklayamıyor artık, Kan kokulu yaprakları, Zehrin erittiği bedenleri, Acıyla sevdiklerini.. DEVRİM DOKDERE |
Ve dolayısıyla hepsi silindi gitti.Tekrar yazmak istemedim;ki yazamazdım belki de.Büyüsü bozuldu sanırım...
O yüzden sadece bir deyişle,duygularımı ifade etmeye çalışacağım:
''Bazen bir şair, tek şiirle, bir başka şairin yüzlerce şiirini yok eder''