GECE DÜŞTÜŞiirin hikayesini görmek için tıklayın “Gitme sonbahar oluyorum”
Hasan Hüseyin Korkmazgil kollarım, boynundan iki yana düşünce kaskatı, ağır bir yük iniyor üstüme büyük bir çatırdama ve kopuş!… nasıl anlatsam sana bendeki beni! gittiğinde bir hiç doluyor zamanla mekânın içi siyahla sarınıyorum dönüp duruyorum arkandaki girdapta sızılı gelgitlerde sarmalandığım sanrıyla savruluyorum kökleniyorum acıya boynu bükük, topal bir kırlangıç sürüden ayrı geçit verebilecek, en zayıf halka üç aşağı beş yukarı mahkûm voltaları güneşsiz pencerede serpilemeyen saksıdaki yer çiçeği bildiğim tek şey hangisine uzanacağımı bilmediğim iki kapalı kapı açılımında, zerrece tereddütsüz çığ/ı ya ölüm ya ölüm… ölüm, kuytusundaki pusuda ıssız, karlı dağ yollarında tüketiyor nefesini bir bebe geride, bir annenin kucağı cemresiz küsüyor doğaya kardelenler bir yontu gibi şekilleniyorum ellerinde kuru bir dere yatağı dualarla yağmur suyu bekliyor işte, zamanlardan öyle bir zaman yine solan neşe(m)ne ağla gün gece düştü üstüne… Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir |