hey çocuk!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ‘Öyle bir küsüp gidişin vardı ki...’
hey ! kırılgan çocuk neden döndün, ölmek için? neden döndün atıldığın oyuna? mızıkçılığı bırak, yeter çocuk! üzülme artık, istedikleri bir avuç nefret! verme çocuk, verme neşeni! baharı gördüm kirpiğinde yeşert onu yepyeni bir hikayede… aynı şarkıyı her dinlediğinde başka renk gözyaşı döktün sen başka dilde ağladın hıçkırarak oysa ağıtların aynı ırkdandı onlarla ve evrensel tek dildi ağlamak! ağladın! hiç devrimci olamadın savaşırken savunmaların hep bildik yöntemlerle oldu; ‘savunmasızca!’ ihtilaller düzenleyemedin solcu olmadın eylemlerde faşist olmadın inançlıyken komünist de değildin özgürlüğü düşlerken militan olmadın dağları özlerken ahh ağırlığınca hasreti bile özümserken içinde... taraf değildin! kimliğin de yoktu, sen sadece SEN’din işte! ama gel gör ki çocuk; ANLATAMADIN kimselere bunu! ve ANLAŞILAMAMAK en çok, içine dert oldu... hep yol oldun yolculara katık oldun ekmeği bölüşürken kardeşçe ve neden sonra sorgucular dikildi hep ömrüne? ’hoşçakal’ derken mideni ağzına getirenler iftiracılar ve zavallı kalp atışları ki; acınmaya hep mahkum olacaklardı kendi ağırlığının altında ezilenler! ’iğrenmek’se olası bir insan tepkisi olarak yavan kalacaktı yine! kendi çapında eğlenirken sahte kimlikler! göğsünde sakladığın şiirlerin bir tek hecesi bile olamayacaklardı onlar zira oyunlarda mızıkçılık yapan çocukların gözyaşı kadar bile inandırıcı değildiler öylesine caymıştın ki insanlardan; isyan etmek ve baş kaldırmak için bile çok yorgundun… bir ölüm yetecekti sana bir ölüm anlıyordu amaçsız varlığını / s(iy)ahi bir ölüm! yahut ‘eflatun’/ o da yanlış anlıyordu, ki almıyordu koynuna! ama ölmek yetmiyordu zaten çocuk inan yaşamak daha zordu! hadi gül şimdi çocuk! yasa dışı afişler as duvarlarıma riske at ömrüne düşen kaderimi riske at özgür olmayan düşlerini ve çıkar kınından c/esaretin ellerini özgürlüğü avuçla bir mahkum gibi hevesli avuçla kanata kanata, tırnaklarını geçir önüne kat artık şu yalancı ve yabancı düzeni gayret et çocuk, biraz gayret… çık artık saklandığın karanlıktan ve doğacak yeni güne, yeni umutlarla gülümse geç kalma çocuk! geç kalma, bekleyeceğim seni… fulya/mart2011 |
Sahi sen yaşadın mı
Yaşadı isen
Kimlere ram oldun
Kimlere bayram oldun
Kimlere seyram
Hey çocuk
Sen hiç öldün mü
Ölüpte dirildin mi...
TEBRİKLER