Kıkırdakları eriten aydınlık.
Dümdüz bir gündüzdü herşey
Herşeyin ağzına ayrıldığı yer yapışıyordu Ve sanki o kitabın kutsal duvarda sonunu Sonradan susan bir atardamar hazırlıyordu Valizlere unutkan şifreler kodlanınca Azar azar ayrıldı bu ülke Bir ülke olmaktan Engebesini yanında taşıyan öfke Büyüdükçe büyüyor. Sessizce Herkes. Herkesi bir bekleyişe bağışlıyor ve Alıp başını giden girdapta tarih Kör kalmayı yeğliyor Ve kıkırdakları eriten aydınlığın altında Artık. Beyni bal sarısı bir halk oluyor bu Hakettiği yangına yakışan. Hatırlayın Bu ülkeyi duvar duvar bir gecede geçen Apışı kızgın deniztaşlarıyla dağlı Dağları ve çocukları nasıl unutmuşlardı Bir zaman 2122bin11İst. |
Bir zaman
Mesaj alınmıştır alınmasına da
yanlış yerlere gitmesin aman:))
Kutlarım