Çevir küle kor yanışlarımıçevir küle kor yanışlarımı nemlenmeden fitili hasretin ateşle yüreğimdeki yitik seni devrilsin gözlerim musalla taşına olmayacaksan eskisi gibi damarlarıma sarılan köklerini al akıt kana vuran zehrini öldür beni öldür de öyle al göğün lacivert gözlerinde düşer üzerime bulutlar dağılırım sırılsıklam yıldızlar darıldı darılalı alnına düşen ay hilal /feri çalınmış gözlerinde, salınan güzel ben değilim/ şarap kızılı sarhoşluğunda gül dudaklarıma bulaşmış ıslaklığın çoktan kurudu cilalı gülüşün dokundu yalanlara, incindim yasaklığıma çekeceksen çek silahını yağlı kurşunlarınla düş hedefine vur; dibe vurmuş hasreti kollarından nasılsa kanaya kanaya öleceğim /soldurdun gözlerimdeki feri gurbetin beton soğukluğuna gömdüğün yaralı ceylandım/ fabrika bacalarından semaya karışan kirli bulut yükü değildir yüreğim karışamaz kirli izler bulutsu gözlerime yoğrulmuş hamurum şefkatin kollarında kalamam sende; saftır düşlerim kaçak aşkların izinde koşacaksan sarsacaksan gün görmemiş ömrümü bekleteceksen asırlar boyu zincirliyeceksen kör zindanlara, zehirleyeceksen gönül bağımda yeşeren baharı açmasın avuçlarında can çiçeğim can suyum olma! kuru ırmaklarında yağar gözlerim kor kor üzerine dokunamam yanarım, biterim sende kıyamam katıksız sevgime bilirim ki satıldım süslü tezgahlarında titremedi hiç ne elin ne de yüreğin değerken aşk kokan dallarıma sürüklerken saf yüreğimi kıyılarına kör müydü merhametin! bakma buğulu gözlerime her derde azık etmişsin acıyan yanlarımı göz izlerim eskimiş yüzünde dönüpte yüzümü bakamam infilak eder yüreğim nasılsa aşmış hükmün dağları çek paslı hançerini vur sapla sen saklı bağrıma gönül gözümü körelten kalleş tuzaklar mızrak ucu sinan zehir saklıyken ok kirpiklerimde etime değse de yangınlarım vuramam sırtından, düşmem kalleş bataklıklara yüzünü dönüp gidişin umarsız, kurşun sıkamam inimde sakladığım mor bulutlara dokunma ukala gülüşlerin değmesin kulaklarıma kara gözlüm deme bana bir daha siyaha vurmuş gözlerime bakma yemine bulaştırma ak umutlarımı cek kalemini ve yaz fermanı, acıma kur idam sehpasını, at ateşe feri çalınmış aşkımı beyaz tüle sarılan buzdan heykele döndü bedenim yağlı urganı dolayıp boynuma ipimi çekeceğim kor mürekkebimi kefenleyip kendimle gömeceğim vur aşkı gözlerinden acıma sen kokan baharıma nasılsa senle de sensiz de öleceğim! Sude Nur Haylazca |
huzur buldum desem şaşırırmısın can şiirde.
şiirdi hemde bana huzur verdi.