2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1116
Okunma

Yerden yükselen
Ufukta bir duman,
Görünmüyor hiçbir yan
Gözlerinin buğusundan...
Güneşte parıldayan
İçimden akıp kayan
Yüreğime sığmayan
Hep senin sevdan...
İlk insan topraktan
Karılmış harcımızdan
Damarlarımda dolaşan
Sevgimiz sevdadan...
Aynalarda yalan
Durmuyor zaman
Var mı gençlikten kalan,
O güzelim sevdadan...
Sarkan saçlarından,
Tomurcuklar patlayan
Sen değil mi o insan?
Bana sevdalanıp yanan...
Geldin bana uzaklardan
Yürüdün sarp yamaçlardan,
Dayandın dizlerine durmadan
Peki neden söndü o sevdan...
Bilmez misin karanlık her yan
Karanlıkta gelir uluma çakallardan
Gider sevda, sevgisiz yüreğinden,
Peki neden geldin, beni anlamadan?...
Yıl:29.04.2004
Saat:16.15-16.25
Kadıköy/İst
EROL KEKEÇ