Karlar ve ÇocuklarYagarken kartaneleri kentime Birden üzüntü ve gam çöktü yüregime Ah bu dokunaklı sancılar, yaralar beni. Ve daldım uykuya. Gün şubatı dogurmaktayken, Sabahın ilk saatlerinde, Çıplak ayak seslerine uyandım,çocukların, Karşıki varoşlardan gülümsedi, içlerinden biri. Yer beyaz ,gök mavi Yürüdü kırmızı renkli aç çocuklar Gölgesinde yoksulluğun. Devrim Dokdere |