CANIM EMANETİMDİR SANAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şimdi sen gittin ya apansız
Hangi gölgeyle konuşsam Sen vardın ardında Yüzün bana dönük düşler kuruyordun uzaklarda Şimdi sen gittin ya Bir şehir yıkıldı üstüme Enkazımı kaldıramıyor akşamcılar Hangi mezar kabullenir ki yalnızlığımı bundan sonra Hangi türkü dindirir öfkemi Kalbimi koyacak yer bulamam bundan sonra Sen gittin ya Ellerim bir başına dolaştı sokaklarda Bir başıma çekemiyorum hayatı Ya sen de gel Yada beni de al yanına Sonunda ölüm olsa da y/oksun geceleri y/aralıyorsun ecelim sensin daha ne bekliyorsun tek kurşunla bitir işimi sensiz yaşamak zaten ölmek değil mi ? İsa İnan önce ben ölürüm her savaşta Hasreti isa ölüm seni hatırlamak için değil yaşatmak için olmalı yazdıklarının yalan olduğunu köprüler ayaklarıma kapandığında anladım düşlerimi yorma aşkların dizi dibinde büyür elvedalar unutma oysa bir iç çekiş kadar yakındın bana bardağı taşıran bir damla gözyaşı kadar uzak duman yuttum uzaklara b/akarak bana benzediğin zamanlara kuruldu tuzak yarasını yalayan bir yürektim avuçlarında bu rüyayı da kullanıp atacaksın çöpe biliyorum dalgınlığım kıvrılıp gider bir akşam yalnızlığına yanmaya yüz tutmuş bir düş sancısı belleğimdeki bütün imgeler indi suya gece saçaklarıma kadar sokuldu sinsice yürek boşluğuma düştü yokluğun yeni bir çıkartmanın ortasındayım bir intiharın alnını kazıdım usturayla sağım mayın solum mayın gel de çıldırma çürük spermdim kadınların rahimlerinde bu yüzden bütün çocuklar cüce kalıyor analarının gözünde gece kara bir perde çekiyor önümüze arkamızdan geliyor kıyamet durma mermi gözlüm gün ışıyana dek ateşe devam et İsa İnan şiirime bir güneş gibi doğan Doğan Bilge beye çok teşekkür ederim. sağolsunlar... |
yürek boşluğuma düştü yokluğun
yeni bir çıkartmanın ortasındayım
bir intiharın alnını kazıdım usturayla
sağım mayın
solum mayın
gel de
çıldırma
ustam kaleminin gölgesinde nice dağlar yeşile çalıyor canımız emanettir Datça'ya....