parçaları öldürmenin sancılı yaşantısı“yaşamın en zor yanı ölmektir. avazımı taşıyın deli boranlar içimdeki yokluğa taşıyın avazımı bin köşeye bölündüm biri birinden habersiz sağırdır biri bine bin de sağır birine gidenler... beni hangi köşede bıraktınız yankınız oluyorum duymak istediğimde avazım kılıç keskini buz parça bölük bir kalıntı şimdi ellerinizde kendimi topluyorum yorgunum bu sebepten avucumda bin bölük avucum bir bölükte bir anda gelir sanıyorduk ölmek ne güzel olurdu baharda ve çimde ılık ışık yağmurunda polenler uçuşurken ansızın terk etmesi gözlerimi dünyanın kulağımda bilindik sağır türküleri parmak uçlarımda kılıç keskini buz ve “bütün karanlıklar soğuktur” diyen braille alfabesine yetecek kadar his... ama böyle olmuyor ölmek bin parça toplarsın ellerin kanar biri birini tanımaz hiç birini ellerin... yabancı bir mezar bulursun öldürürsün kendini hiç bir parçanın bundan haberi olmaz 13.01.2011 Cemil KURT |