kilitkaç uyku kurtarır beni bu eski ağrıdan göğüs kafesimdeki kıpırdanışın ellerinin esrik öpüşü su içişin ırmaklardan toprağıma başıbozuk sancılar bırakıyorsan ölüyorsa menekşeler morsuz / uykusuz yılanlar da bırakır su içmeyi avuçlarımdan toy kilitler astım kapıma yapayalnız mutlaka biri asılmalıydı bugün sen kalamıyordun yatacak başka uykuların vardı ben gidemiyordum uykusuzdum / beş parasızdım bir de bende sana yetmeyen birşeyler vardı toy kilit paslandığında ustalaştığında bekleyiş sevmek çakıl taşı gibi güzelleşir bilmiyordun öylece kalmak sanıyordun sen bekleyişi kumun kayalardan kopuşunu bilmiyordun ve suyun demire yengisini ben uykumda üşüsem ve sen örtsen çıplağımı dudaklarınla bunu sevmek mi sanıyorsun yılanlar nasıl sever ki birbirini Cemil KURT |
kilidini anahtarının paslı yalnızlığında susturanı...
tebrikler...