bilmezsinkorkusuzca siliyor gözlerini ölenler utanacak bir şey yok utanacak kimse de… dudağında kalan ütüsüz sözleriyle kırılgan bir mermi inecek şimdi gökyüzünden yüreğe sen sana söylenmemiş sözlerimi terk edersin ellerimin kırıntısı kalmışken eteklerinde sana döktüğüm yapraklar kaç güz çağırdı bilmezsin ve bilmezsin kaç cehennem ısıtıyor bu günah dokunduğun eşyalar besliyor putperestliğimi gömleğime acı kokular sindi ya bir kuyuda sırılsıklam uyanırım ya da yatağımda bir cehennem cilveleşir benimle sen geride ne bıraktığını bilmezsin ve tanrı neden yarattı ikimizi de… Cemil KURT |
Şiirlerinizi okuyorum da daha fazla yazmalı ya da buraya daha çok şiir eklemelisiniz. Tebrikler, bir çoğu için.