kahpe filozoflarsabah ışığı ölümdür bunu bilmez hayatın kayıp çocukları rıhtımlara balıkçılar dizilir geceleyin her biri bir kayıp ilanı bırakarak suya öksürür ağustosu mendiline zindan tükürür bir çocuk öldü bu şehirde demiştim: sabah ışığı ölümdür hangi su yıkayacak şimdi bu çocuk ölüsünü el sürmeyin ağıtlarınız kirli ve beceriksiz yürüyüşümdeki zincir seslerine korku kesildiniz ben bu şehri siyanürle öldürmez miyim yılgın rüzgarlar salıyor üstüme deniz dediğiniz onun kokusuna bürünmüş kahpe rüzgarlar… ağzımda orucunla büyütmüşüm çocukluğumu avucumda hep senin gözlerinin siyahı ben bu şehri siyanürle öldürmez miyim ve öldürmez miyim sizi filozoflar Cemil KURT |
Şiirsel bakar..