ateşhüznü ıslak kıldı Tanrı ellerime kurulan tuzakların farkındayım ya büyük bir ah çekeceğim ya güzel olacak dünya dişlerime kan bulaşırsa diye mi ateş icat olundu masum demirler dövdük / ısındık o ateşte toprak yaydım kuraklığa yeminli sübyan ülkelere çocuklar boğdu sular kimisini iğdiş edilmiş cesurluklarımı ıslah eden camilere bıraktılar duy beni şimdi gölgeli otağından kırk payeli kurtuluşum hangi gündür bu ateş nice yanar kaç ormanla beslediniz o turuncu hareyi Tanrı’nın en yüce zulmüyle sınanışım yetişir ey sevgili ateşte gölge yoktur ve yanar semailer sırrımı böğründe tut ben gibi kordan olsa da yansan da ve ırmaklara eremesen de böğründe tut ben bağdaş kurdum zulmüme seni günah eyledim Cemil KURT |