sonbahar kuşlarıbiliyordun en çok soğuktan korktuğumu yağmur yağsa sonbahar kuşları kadar dağıldığımı gökyüzüne buz yağsa güneşli kışların avuçlarından araya yüksek dağları sokman bu sebeptendir sonra suları soğuk denizleri aşıp gitmen elma yanaklı insanları sevmen de bu yüzdendir biliyordun karanlıktan hiç korkmadığımı gözlerim kapalı sevmişliğim bu sebeptendir karanlık ve sıcaktır sevişmek bile elleriyle balık tutan çocuklar bilir soğuk ve karanlıktır ölüm karanlık ve sıcaktır aşk bütün çocuklar bilir elle tutulan balıkların bunu bildiğini kaygılı masalarda büyüttüm beklemeyi çınar gövdelerine benzettin beni çiğ damlası içerek büyüyorum göğe doğru ardıçlar öpüyorum yangınlı tüylerinden ıslıklar öğrendi ruhum rüzgarlarından senin kıtalar yumrukladım böğrüm kadar çingene sohbetlerine iliştirdim kendimi “rahme geri dönemeyen bütün erkekler ağlar” ağlama mı diyeceksin uzak dağlardan bana doğru kulağıma çalınacak mı sesin yorgunsa çingeneler ezgiler susacaktır sen düşün sessizlikte bulurum seni biliyordun donup kalır ellerim benim yüreğimde zemheri kan devinir durur olmayacak zamanda / üşür dudaklarım çatlar da kana bular sözcüklerimi Cemil KURT 20.07.2011 |
tebrikler, belli bir kimlige artık bürünmüs, yazım dilini olusturmus sevgili şair....