Hızması Kınalı
Lügatler dolusu sözcük,
Tümcelerin yitikliğinde suskun göz gezintisi Vurup vurup kıyılara intihar balinası Yürek hızması kan revan Düşmüş ki sorma zalim bir şivan... Lâl olmuş zifir Kusmuş al yaralarına hicran Sorgular kıyan kıyana Dağlar hesabı... Yüzü yere değer gülüşlerin Hare hare aldatan dilin şemaili Altında yeşeren tohumların Hızması kınalı yürek yerin.... Dokunulası efsun Uykularında büyür, can havli korku Güle sor tükenen takvimleri Üşüşen ölüm kargalarından Bilir, Bülbülü ziyan eden gam’ın yoz gagasını... Tüllenir zaman Süzer iyi halleri Tortusunu bırakır kabaran alevlere Cayır cayır Göz göz alabildiği kadar Son hatıran kalır söylenesi Ira sevileri aşarak Bir yangın vakti... Munzur’un tepesinde Akbabaya emanet düşler Düşen düşene (d)üşüşürler!! Gelincik tarlasında ayrık otu tohumu Sere serpe kıvrılmış Öksüzlüğüne... Burukluğunu vurur yüzüne... Ocak2008 Edebiyat defteri yönetimine teşekkür ve saygılarımla. |
eseri geç okumanın hüznü bende biri birine
karıştı doğrusu..
Her haliyle mükemmel vede kusursuzdu bu durumda
ne denilebilinirki, alkışlıyor vede kutluyorum tebrikler..
yunus karaçöp..yudumyunus