Hazal Karadağ'da şiir duyarlığı var, şairlik kumaşı da. Belki işçilik konusunda eksikleri var, biraz aceleciliği.

Daha önce de defalarca yazdım. Şiirin her şeyden önce bir "sözcük ekonomisi" olduğunu. Bir eksiltme sanatı olduğunu.
Gereksiz sözcük tekrarları, hatalı yazımlar (dilbilgisi yanlışları) şiiri gölgeliyor.

Çocukluğa dair her şiir gibi, bu şiir de bizi aslında sarıp sarmalıyor bir anda ama daha ithaftan başlayan ve şiir boyunca sürüp giden dilbilgisi hataları, insanı rahatsız ediyor. En azından beni.
*
Yüreğimde( ki )“Aslan” a…

"ki" ya ek olur ya bağlaç. Burada bağlaç durumu yok ki. O nedenle bitişik yazılmalıydı. > Yüreğimdeki Aslan'a,
*
Bu biçimde ek olan tüm "ki"ler -her nedense- ayrı yazılmış şiir boyunca .

dizlerimde ki derin yaralar > dizlerimdeki
Bahçemizde ki ağaç çok çekmişti elimden > Bahçemizdeki
Bu yüzden durmaksızın yüreğimde ki nârlanmış harflare basıyor dilim > yüreğimdeki
--
Bağlaç olan "ki" ye örnek, doğru bir kullanım:
Şimdi anlıyorum ki bana hiç susuzluk taşımamıştı dedem
*
Başka arkadaşlar da birkaç kez yazdılar: "ki", "ve" vd bağlaçları tasarruflu kullanmakta yarar var. Yoksa, şiire yük getiriyor. Örneğin,

Yaramaz bir kızdım ben
Ki “kızların haşarı olduğu görülmüş şey” değil derdi bu yüzden annem

buradaki (ki) bence gereksiz bir fazlalık. Dizeye hiçbir katkısı yok. Tam tersi dizeyi tökezleten bir etkisi var.
Yanlış saymadıysam beş tane "ki" bağlacı var. Bence, belki buradaki kalabilir:
Sübhaneke’yi incelikle öğretişi acı bir gülümseme düşürüyor şimdi mimiklerime
-Ki her okuyuşta içime yangınla düşüyor dedem-

Diğerleri çıkarılmalı dize başlarından. Çünkü hiçbir katkısı/işlevi yok şiire.
**
Belirsizdim fikirsiz (ve de) şaşkın

"ve" bağlacından da, olabildiğince uzak durmalı şair. Hele de (ve de) halinden... öneri:
(belirsizdim fikirsiz şaşkın)
"ve" yerine, gerektiğinde (,) konabilir.
--

(Ve ) artık merak etmiyorum
Neden ormanlar kralının adını taşıdığını!

Buradaki (ve) de çıkabilir bence. Öneri:

Merak etmiyorum artık
Neden ormanlar kralının adını taşıdığını

biçimi ya da benzeri.
* * *


Bir de (aslı teyze) rahmetli
Tandır başından hiç ayrılmazdı sanki
Üç beş çocuğu ayartıp
Saklanırdık bir köşede
(Ve) yüksek sesle
--
Bu bölümde, (aslı teyze) > Aslı Teyze biçiminde yazılmalı. Özel isim. Tıpkı Ahmet Dayı, Şule Abla, Hasan Hoca, vd. olduğu.
gibi. (Şiirin tamamı küçük harf kullanılarak yazılsaydı, belki bu biçimi yeğlenebilirdi ama öyle değil.)
Yine son dizedeki (ve) bağlacı da fazlalık bence.
*

Bilmeden(dolun ayın) suskun bir sancı olacağını bakışlarımda

dolun ay > dolunay bitişik yazılmalı.

*
Şiir yazarken, masamızdan eksik olmamalı yazım kılavuzu ve sözlük. Mutlaka bakmalıyız yazım kılavuzuna. İkirciklendiğimiz anlarda. Çalakalem olmamalı.

*

Bana güvercinleri gökyüzüne (aitliğiyle) sevdiren adam

Aslında güzel bir buluş, güvercinlerin göğün olması ama "aitliğiyle" söyleyişi, sanki dili zorluyor. Belki daha farklı bir kurgu.
*
Sevgili Karadağ,
Eleştirinin neredeyse sıfır düzeyinde olduğu bir sitede yazmak hiç de kolay değil.
Niyetim, "büyüksü sözler" etmek değil, şiiri ciddiye aldığını düşündüğüm arkadaşlara, bir pencere açmak çabası.
Küçük çaplı bir şiir işliği gayreti. Çoğu kez suya yazılan emek...
Şiir, hiçbir zaman aceleye getirilmemeli. İşçilik çok önemli. "Eksiltili" bir dil. Yoğunlaştırma, anlatmaktan çok sezdirme düşüncesi.
Özellikle bu türden öykülemeci şiirlerde, akıcılığı sağlamak zor oluyor. Bu da daha çok işçilik gerektiriyor.
*
"ki" bağlacının yerinde (tasarruflu ve işlevsel olarak) kullanılmasına örnek olsun diye Külebi Ustamızdan bir şiir:

SABRET

Sen petekte bir gömeç bal gibisin!
Renksin yazdan kıştan, tazeliksin bahardan.
Yapraklarda dolaşan serin bir rüzgârsın ki
Her gün eser durursun hafızamdan.

Ellerin var beyaz güller gibi küçücük,
Mutlak kalbin tomurcuklardan pembe!
Sanki yeşil yaylalardır gözlerin
Alnımda ter ve kuvvetsin işimde.

Ben kanadı kırık bir kuş değilim
Döner birgün gurbet ellerde kalan
Sabret neşem, sabret şarkım, sabret sevdiğim
Sabret kalbi tomurcuklardan pembe olan.

Cahit Külebi

Görüldüğü üzere, sadece 3.dizenin sonunda var "ki" bağlacı ve alt dizeyle bütünleşiyor.
*

Şiirin genelinde dilbilgisi imleri yok. Bu iyi ama bölüm sonlarındaki (...) da olmasaymış keşke. Soru imi de öyle.

*

"Koşardım durmaksızın çıplak ayak yeşile boyanan adımlarımla"

Sevgili Şair,

"çıplak ayak yeşile boyansın" ömrünüz,

Şiir de...